Page 301 - บูรพศิลปิน58

Basic HTML Version

286
บู
รพศิ
ลปิ
น พ.ศ. ๒๕๕๘
นายไชยลั
งกา เครื
อเสน
ศิ
ลปิ
นแห่
งชาติ
สาขาศิ
ลปะการแสดง
(ดนตรี
พื้
นบ้
าน) พุ
ทธศั
กราช ๒๕๓๐
เกิ
๑๕ ธั
นวาคม พ.ศ. ๒๔๔๗ ที่
จั
งหวั
ดน่
าน
ถึ
งแก่
กรรม
๒๗ มี
นาคม พ.ศ. ๒๕๓๕
ยุ
คสมั
รั
ตนโกสิ
นทร์
(รั
ชกาลที่
๕ - รั
ชกาลที่
๙)
ประวั
ติ
และการทำ
�งาน
นายไชยลั
งกา เครื
อเสน เป็
นบุ
ตรของนายเขี
ยวและนางยอดหล้
เครื
อเสน เรี
ยนกั
บพี่
ชายคนโตจนอ่
านออกเขี
ยนได้
ตั้
งแต่
ก่
อนเข้
าเรี
ยน เข้
าเรี
ยน
ที่
โรงเรี
ยนสุ
ริ
ยานุ
เคราะห์
ปั
จจุ
บั
นคื
อ โรงเรี
ยนศรี
สวั
สดิ์
วิ
ทยาคาร จนจบชั้
นประถม
ปี
ที่
๔ นายไชยลั
งกา เครื
อเสน มี
ความสนใจดนตรี
พื้
นบ้
านมาแต่
ยั
งเยาว์
โดยนำ
เครื่
องดนตรี
ของพี่
ชาย (นายคำ
�ตั๋
น) ซึ่
งเป็
นศิ
ลปิ
นพื้
นบ้
านในขณะนั้
น มาดี
ด สี
จนเป็
นายคำ
�ตั๋
นจึ
งถ่
ายทอดต่
อเพลง
“ตี
นตุ้
ม”
ซึ่
งเป็
นแม่
เพลงพื้
นบ้
าน รวมทั้
งเพลงอื่
นๆ
จนสามารถเข้
าวงได้
ตั้
งแต่
ชั้
นประถมปี
ที่
๑ และออกแสดงการขั
บซอขณะเรี
ยนชั้
นประถมปี
ที่
๓ ในครั้
งนั้
นได้
รั
บประทาน
รางวั
ลจากเจ้
าหลวง บุ
ตรพระเจ้
าน่
าน และผู้
ชมต่
างประทั
บใจและชื่
นชมในความสามารถ หลั
งจากเรี
ยนจบชั้
นประถม
ปี
ที่
๔ ได้
บรรพชาเป็
นสามเณร ที่
วั
ดศรี
พั
นต้
น สอบได้
นั
กธรรมชั้
นตรี
และเปรี
ยญ ๓ ประโยค ลาสิ
กขาเมื่
ออายุ
๒๐ ปี
เพราะมี
ใจรั
กการดนตรี
จากนั้
นเรี
ยนขั
บซอเพิ่
มเติ
มจากครู
ซอหลายท่
าน เช่
น นายเหมย พุ
ฒนา นายยศ สมุ
ทรสิ
นายสาน มะโนแสน และตั้
งคณะวงดนตรี
พื้
นบ้
าน
“ไชยมงคล”
เมื่
ออายุ
ได้
๒๓ ปี
เป็
นวงซอที่
มี
ชื่
อโด่
งดั
งเสี
ยง
ลื
อไปทั่
วภาคเหนื
อ รั
บแสดงในงานต่
างๆ เป็
นจำ
�นวนมาก อายุ
ได้
๓๒ ปี
ได้
เริ่
มถ่
ายทอดวิ
ชาการขั
บซอและดนตรี
พื้
นบ้
านทั้
ง สะล้
อ พิ
ณ (ซึ
ง) ให้
แก่
ลู
กศิ
ษย์
ลู
กหาทั้
งชายและหญิ
ง โดยหนึ่
งในศิ
ษย์
คนหนึ่
งของท่
านก็
คื
อ นายผาย นุ
ปิ
ซึ่
งต่
อมาได้
รั
บการยกย่
องเชิ
ดชู
เกี
ยรติ
ให้
เป็
น ศิ
ลปิ
นแห่
งชาติ
สาขาศิ
ลปะการแสดง (การแสดงพื้
นบ้
าน-ขั
บซอ) ด้
วย
นายไชยลั
งกา เครื
อเสน ถึ
งแก่
กรรมด้
วยโรคนิ
วในถุ
งนํ
าดี
เมื
อวั
นที
๒๗ มี
นาคม พ.ศ. ๒๕๓๕ สิ
ริ
อายุ
ได้
๘๘ ปี
ผลงานสำ
�คั
แสดงดนตรี
และขั
บซอพื้
นเมื
อง
ประดิ
ษฐ์
เครื่
องดนตรี
พื้
นบ้
านเมื
องเหนื
อหลายชนิ
ด ประเภทสะล้
อ พิ
ณ (ซึ
ง) ฯลฯ นั
บจำ
�นวนร้
อยชิ้
ทั้
งฝี
มื
อและคุ
ณภาพยอดเยี่
ยม
แต่
งบทซอ เป็
นลายลั
กษณ์
อั
กษร เรี
ยกว่
“ค่
าว”
จำ
�นวนมาก ประดิ
ษฐ์
คำ
�ร้
องและทำ
�นองซอปั่
นฝ้
าย
ซึ่
งมี
เนื้
อร้
องกล่
าวถึ
งการทำ
�งานของชาวล้
านนาในอดี
ต เนื้
อร้
องไพเราะทั้
งลี
ลาและเนื้
อหา
หั
วหน้
าคณะวงดนตรี
พื้
นบ้
าน
“ไชยมงคล”
รั
บแสดงในงานต่
างๆ จนมี
ชื่
อเสี
ยง
ครู
สอนซอ และผู้
ประกอบพิ
ธี
ครอบครู
ซอ
ได้
รั
บเชิ
ญเป็
นวิ
ทยากร เกี่
ยวกั
บดนตรี
และซอพื้
นบ้
าน
ชนะเลิ
ศประกวดดนตรี
พื้
นบ้
าน จั
งหวั
ดน่
าน เมื่
อ พ.ศ. ๒๕๒๗
ได้
รั
บคั
ดเลื
อกให้
เป็
น ผู้
มี
ผลงานดี
เด่
นทางวั
ฒนธรรม สาขาศิ
ลปพื้
นบ้
าน ของภาคเหนื
อ ประจำ
�ปี
๒๕๓๐
๒๙
สมั
ยรั
ตนโกสิ
นทร์