Page 299 - บูรพศิลปิน58

Basic HTML Version

284
บู
รพศิ
ลปิ
น พ.ศ. ๒๕๕๘
นายเชื้
อ ดนตรี
รส
ศิ
ลปิ
นแห่
งชาติ
สาขาศิ
ลปะการแสดง (ดนตรี
ไทย)
พุ
ทธศั
กราช ๒๕๔๒
เกิ
๕ มี
นาคม พ.ศ. ๒๔๖๐ ที่
จั
งหวั
ดพระนครศรี
อยุ
ธยา
ถึ
งแก่
กรรม
๓๐ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๓
ยุ
คสมั
รั
ตนโกสิ
นทร์
(รั
ชกาลที่
๖ - รั
ชกาลที่
๙)
ประวั
ติ
และการทำ
�งาน
นายเชื้
อ ดนตรี
รส เป็
นบุ
ตรของนายโตและนางจำ
�ปี
ดนตรี
รส อาชี
พทำ
�นา
มี
พี่
น้
องทั้
งหมด ๖ คน เริ่
มแรกศึ
กษาที่
วั
ดใหม่
บางกระทิ
ง พออายุ
๘ ปี
ได้
ย้
ายตาม
บิ
ดาไปอยู่
ที่
บ้
านของนายมี
ดนตรี
ที่
อำ
�เภอบางบาล จั
งหวั
ดพระนครศรี
อยุ
ธยา
ซึ่
งเป็
นเจ้
าของวงปี่
พาทย์
เพราะบิ
ดาเป็
นครู
สอนดนตรี
ไทยอยู่
ที่
นี่
จึ
งทำ
�ให้
มี
โอกาส
เรี
ยนปี่
พาทย์
และแตรวงกั
บบิ
ดา ด้
วยความเพี
ยรพยายามจึ
งได้
ช่
วยกั
นออกรั
บงาน
หารายได้
มาช่
วยครอบครั
ว และในช่
วงที่
เรี
ยนปี่
พาทย์
บิ
ดาได้
ต่
อเพลงทางฆ้
อง
วงใหญ่
ต่
อเพลงเดี่
ยวเชิ
ดนอก เดี่
ยวพญาโศก ส่
วนระนาดเอกได้
เพลงเดี่
ยวทะแย
พ.ศ. ๒๔๗๔นายเชื้
อ เดิ
นทางเข้
ากรุ
งเทพฯ เป็
นครั้
งแรกและได้
มาพั
กอยู่
กั
บอาพริ้
ง ดนตรี
รสซึ่
งรั
บราชการอยู่
ที่
กรมมหรสพ ได้
เรี
ยนดนตรี
ไทยกั
บอาพริ
ง เป็
นเวลา ๖ ปี
และได้
เรี
ยนเครื่
องดนตรี
หลายชนิ
ด อาทิ
ฆ้
องใหญ่
ระนาดเอก ระนาดทุ้
ม กลองสองหน้
า ฯลฯ ได้
ศึ
กษาและต่
อเพลงหน้
าพาทย์
ทั้
งหมด (ยกเว้
นเพลงองค์
พระ)
ในทางระนาดเอก ต่
อเพลงเดี่
ยวมุ
ล่
ง เดี
ยวเชิ
ดนอก เดี
ยวพญาโศก เดี
ยวแขกมอญ เดี่
ยวกราวใน
เดี่
ยวลาวแพน และอื่
นๆ ในทางระนาดทุ้
มได้
ต่
อเพลงเดี่
ยวสารถี
เดี่
ยวพญาโศก และต่
อทางเพลงของ
พระยาเสนาะดุ
ริ
ยางค์
พ.ศ. ๒๔๘๑ ได้
ไปอยู่
กั
บวงดนตรี
ของหลวงประดิ
ษฐ์
ไพเราะ (ศร ศิ
ลปบรรเลง) และได้
อยู่
ประจำ
�วงของ
หลวงประดิ
ษฐ์
ไพเราะเป็
นเวลา ๓ ปี
ได้
เอาใจใส่
จดจำ
�ทางเพลง ทำ
�ให้
มี
ประสบการณ์
และความชำ
�นาญ
มากยิ่
งขึ้
พ.ศ. ๒๔๘๔ เดิ
นทางกลั
บไปอยู่
ที่
บ้
านบางเจ้
าฉ่
า จั
งหวั
ดอ่
างทอง และได้
แต่
งงานมี
ครอบครั
ว ประกอบ
อาชี
พทำ
�นา ทำ
�ไร่
พร้
อมมี
วงดนตรี
ไทยเป็
นของตนเองจั
ดแสดงในที
ต่
างๆ ภายในจั
งหวั
ดและจั
งหวั
ดใกล้
เคี
ยง
พ.ศ. ๒๔๘๙ ได้
เดิ
นทางมาหางานในกรุ
งเทพฯ ได้
เป็
นผู้
ควบคุ
มวงดนตรี
ไทยชื่
อ วงรั
ตนสิ
น ย่
านนางเลิ้
รั
บงานแสดงทั่
วไป
พ.ศ. ๒๔๙๖ ได้
เข้
าทำ
�งานที่
แผนกบั
นเทิ
งไทย กรมประชาสั
มพั
นธ์
และได้
เป็
นศิ
ษย์
ครู
พุ่
ม บาปุ
ยะวาทย์
ต่
อเพลงเดี่
ยวฆ้
องวงใหญ่
ทำ
�อยู่
ได้
๕ ปี
จึ
งลาออกจากกรมประชาสั
มพั
นธ์
เมื่
อ พ.ศ. ๒๕๐๑ มาสอบเป็
ข้
าราชการที่
กองดุ
ริ
ยางค์
กรมตำ
�รวจ และทำ
�อยู่
ได้
๑๐ ปี
ก็
ลาออก เมื่
อ พ.ศ. ๒๕๑๑ ไปเป็
นอาจารย์
พิ
เศษสอนดนตรี
ไทยในสถานศึ
กษาต่
างๆ พร้
อมทั้
งประกอบอาชี
พทางดนตรี
ไทยเป็
นการส่
วนตั
ว นั
บได้
ว่
าเป็
นครู
ที่
มี
ลู
กศิ
ษย์
มากมาย สิ่
งสำ
�คั
ญประเภทหนึ่
งที่
นายเชื้
อได้
เน้
นความสำ
�คั
ญในเรื่
องของดนตรี
ไทย
คื
อการยึ
ดถื
อแบบแผนขนบธรรมเนี
ยมประเพณี
ของดนตรี
ไทยอย่
างเคร่
งครั
ด จะอบรมสั่
งสอนศิ
ษย์
อยู
๒๘
สมั
ยรั
ตนโกสิ
นทร์