91
นิ
ทาน
คุ
ณธรรม
ชายตั
ดฟื
นคนหนึ
่
ง
เข้
าไปตั
ดฟื
นในป่
า
เผอิ
ญเขาทำ
�ขวานพลั
ดตกลงไปในสระน้ำ
�
“โธ่
...โธ่
...โธ่
...ฉั
นจะทำ
�อย่
างไรดี
ว่
ายน้ำ
�ก็
ไม่
เป็
น”
ชายตั
ดฟื
นคร่ำ
�ครวญอยู่
ริ
มสระ
เพราะเขาไม่
มี
เครื่
องมื
อทำ
�มาหากิ
นอี
ก
เทพารั
กษ์
ที่
อยู่
ใกล้
ๆ อดสงสารไม่
ได้
จึ
งปรากฏกายให้
เห็
น แล้
วเอื้
อมมื
อลงไปใน
สระน้ำ
� คว้
าขวานเล่
มหนึ่
งส่
งให้
คนตั
ดฟื
น
“โอ...ท่
าน...นี่
มั
นขวานทอง ไม่
ใช่
ขวานของข้
าหรอก”
ชายตั
ดฟื
นไม่
ยอมรั
บ
เทพารั
กษ์
จึ
งงมขวานขึ้
นมาให้
อี
ก
เล่
มหนึ่
ง
“นี่
ก็
ไม่
ใช่
ขวานของข้
า... ของข้
า
ขวานเหล็
กธรรมดาท่
าน ไม่
ใช่
เงิ
น”
“เจ้
าเป็
นคนซื่
อสั
ตย์
”
เทพารั
กษ์
พู
ด
“คนอย่
างเจ้
าหายาก เอ้
า ข้
าให้
ขวาน
ทองกั
บขวานเงิ
นเจ้
าเป็
นรางวั
ลก็
แล้
วกั
น”
กล่
าวเสร็
จ เทพารั
กษ์
ก็
หายตั
วไป
นิ
ทานเรื่
องนี้
สอนให้
รู้
ว่
า
โลภมากลาภหาย
เทพารั
กษ์
กั
บ
คนตั
ด
นิ
ทานอี
สป
ไม้
คนตั
ดฟื
นนำ
�ขวานทองและขวานเงิ
น
เดิ
นกลั
บบ้
าน พบใครก็
อวดให้
ชมและเล่
าว่
า
ได้
มาอย่
างไร
“เทวดาท่
านใจดี
มากเลย ข้
านั่
ง
ร้
องไห้
อยู่
ริ
มสระเดี๋
ยวเดี
ยวเท่
านั้
น ท่
านก็
มางม
ขวานให้
แล้
วก็
ให้
ขวานทองขวานเงิ
นแก่
ข้
าอี
ก
ด้
วย”
เพื
่
อนบ้
านคนหนึ
่
งอยากได้
บ้
าง
จึ
งเข้
าไปในป่
าทำ
�ที
หาฟื
น แล้
วก็
โยนขวาน
ของตนทิ้
งลงในน้ำ
�
“ฮื
อ...ฮื
อ...ฮื
อ...
คราวนี้
ข้
าหมดทางหากิ
นแน่
ๆ”
เทพารั
กษ์
มางมขวานให้
เช่
นเคย
“เอ้
า ขวานทองเล่
มนี้
ของเจ้
าใช่
ไหม?”
“ใช่
ใช่
แล้
วท่
าน ของข้
าเอง”
ชายโลภ
มากพู
ดอย่
างยิ
นดี
“เจ้
าคนโกงไม่
น่
าคบ”
พู
ดแล้
วเทพารั
กษ์
ก็
หายวั
บไปกั
บขวานทอง และเพื
่
อนบ้
านคนนั
้
น
ก็
ไม่
ได้
รั
บขวานที่
ตกลงไปในสระคื
นอี
กด้
วย