81
นิ
ทาน
คุ
ณธรรม
เมื่
อไม่
นานมานี้
ที่
ประเทศเวี
ยดนาม
มี
เด็
กหญิ
งอายุ
๕ ขวบคนหนึ่
งชื่
อ
ดาลั
ด
ทะเลาะกั
บแม่
แล้
วหนี
ออกจากบ้
านโดยไม่
มี
เงิ
น
ติ
ดตั
วไปด้
วยเลยไม่
มี
แม้
แต่
เงิ
นเหรี
ยญสำ
�หรั
บ
หยอดโทรศั
พท์
สาธารณะ
ดาลั
ดเดิ
นออกไปไกล เลี้
ยวซ้
ายเลี้
ยวขวา
จนจำ
�ไม่
ได้
ว่
าไปทางไหน เดิ
นไปจนเหนื
่
อยและหิ
ว
มาก เธอไปยื
นเกาะรถเข็
นขายก๋
วยเตี๋
ยวของแม่
ค้
า
คนหนึ่
งที่
เธอไม่
เคยรู้
จั
กมาก่
อน แต่
เธอไม่
มี
เงิ
นเลย
“จะซื้
อก๋
วยเตี๋
ยวอะไรจ๊
ะ เส้
นเล็
ก
หรื
อเส้
นใหญ่
”
แม่
ค้
าถาม
ดาลั
ดตอบว่
า
“หนู
กิ
นอะไรก็
ได้
เพราะหนู
หิ
ว แต่
หนู
ไม่
มี
เงิ
นเลยค่
ะ”
แม่
ค้
าใจดี
บอกว่
า
“ไม่
เป็
นไร วั
นนี้
ป้
าให้
หนู
กิ
นฟรี
ไม่
ต้
องจ่
ายเงิ
น”
เมื่
อแม่
ค้
านำ
�ก๋
วยเตี๋
ยวชามใหญ่
มาให้
ดาลั
ดกิ
นก๋
วยเตี๋
ยวด้
วยความหิ
วไปได้
ครึ่
งชาม
แล้
วก็
ร้
องไห้
โฮ แม่
ค้
าถามว่
า
“ร้
องไห้
ทำ
�ไมจ๊
ะ
เด็
กน้
อย”
ดาลั
ดตอบทั้
งน้ำ
�ตา
“แม้
แต่
คนที่
ไม่
รู้
จั
ก
อย่
างป้
ายั
งรั
กหนู
ให้
ก๋
วยเตี๋
ยวหนู
กิ
น
แต่
แม่
ของหนู
ไม่
รั
กหนู
เลย”
ก๋
วยเตี๋
ยวชามหนึ่
ง
จาก
คนที่
ไม่
รู้
จั
ก
นิ
ทานเวี
ยดนาม
นิ
ทานเรื่
องนี้
สอนให้
รู้
ว่
า
พ่
อแม่
คื
อผู้
มี
พระคุ
ณสู
งสุ
ดและรั
กเรามากที่
สุ
ดในชี
วิ
ต
เรี
ยบเรี
ยงจากเรื่
อง
A Bowl of Noodles from a Stranger, Vietnamese
แม่
ค้
าปลอบดาลั
ดว่
า
“ทำ
�ไม
ถึ
งคิ
ดอย่
างนั้
น แม่
ของหนู
เลี้
ยงหนู
มา
ตั้
งแต่
เกิ
ด ให้
ดู
ดนม ให้
กิ
นข้
าวมาตั้
งห้
าปี
ส่
วนป้
าเพิ่
งให้
กิ
นก๋
วยเตี๋
ยวชามเดี
ยว
เท่
านั้
นเอง”
ดาลั
ดเพิ่
งคิ
ดได้
ว่
า คำ
�พู
ดของแม่
ค้
า
เป็
นความจริ
ง แม่
ให้
ข้
าวให้
ขนมเธอกิ
น
ซื้
อเสื้
อผ้
า ของเล่
น พาไปเที่
ยว แต่
เธอคิ
ดว่
า
แม่
ไม่
รั
กเธอเท่
ากั
บน้
องชายที่
เกิ
ดใหม่
ดาลั
ดตั
ดสิ
นใจจะกลั
บบ้
านไปขอโทษแม่
ถึ
งจะถู
กตี
ทำ
�โทษบ้
างก็
ไม่
เป็
นไร เพราะคิ
ดถึ
งแม่
เต็
มทนแล้
ว แต่
กลั
บบ้
านไม่
ถู
ก แม่
ค้
าจึ
งให้
น้
องชายพาไปส่
งที่
บ้
าน
แม่
ของดาลั
ดกำ
�ลั
งวุ่
นวายหาตั
วลู
กสาว
ที่
หายตั
วไป โดยไปบอกญาติ
พี่
น้
องให้
ไปช่
วยกั
น
ค้
นหาทุ
กที่
เกรงว่
าจะถู
กรถชนหรื
อตกน้ำ
�ไป
พอเห็
นดาลั
ดเดิ
นกลั
บเข้
ามา แม่
ก็
ดี
ใจมาก
เข้
าไปอุ้
ม แล้
วบอกว่
า
“ลู
กคงเหนื่
อยและหิ
ว แม่
ทำ
�ข้
าวต้
มและ
ขนมที่
ดาลั
ดชอบไว้
ให้
แล้
ว มากิ
นด้
วยกั
นเร็
วๆ”
ดาลั
ดโผเข้
ากอดแม่
แล้
วร้
องไห้
โฮ...