Page 22-23 - 12

Basic HTML Version

23
นิ
ทาน
คุ
ณธรรม
วั
นหนึ่
เด็
กเลี้
ยงเเกะคิ
ดหาเรื่
องสนุ
กๆ เล่
จึ
งเเกล้
งร้
องตะโกนขึ้
นมาว่
“ช่
วยด้
วย !! หมาป่
ากิ
นลู
กแกะแล้
ว ช่
วยด้
วยจ้
า”
พวกชาวบ้
านจึ
งพากั
นวิ่
งมาช่
วยพร้
อมด้
วยอาวุ
ธต่
างๆ
เเต่
เมื่
อมาถึ
งก็
ไม่
พบหมาป่
าสั
กตั
“มั
นวิ่
งไปทางโน้
นเเล้
วล่
ะ”
เด็
กเลี้
ยงเเกะโป้
ปด
เเล้
วก็
เเอบหั
วเราะชอบใจภายหลั
ง ต่
อจากนั้
นเด็
กเลี้
ยง
เเกะก็
เเกล้
งหลอกให้
ชาวบ้
านวิ่
งหน้
าตื่
นเช่
นเดิ
มได้
อี
๒ – ๓ ครั้
ง จนกระทั่
งวั
นหนึ่
งมี
หมาป่
ามาไล่
กิ
นเเกะจริ
งๆ
คราวนี้
เด็
กเลี้
ยงเเกะตะโกน
ขอความช่
วยเหลื
จนคอเเหบ คอเเห้
พวกชาวบ้
านก็
ไม่
มา
เพราะคิ
ดว่
าเด็
กหลอก
นิ
ทานเรื่
องนี้
สอนให้
รู้
ว่
คนที่
มั
กโป้
ปดมดเท็
เมื่
อถึ
งคราวพู
ดจริ
งก็
ยากที่
จะมี
ใครเชื่
เด็
เลี้
ยง
เเกะ
นิ
ทานอี
สป